Η πρόσθεση (Addition) είναι μια μαθηματική πράξη που συνδυάζει δυο αριθμούς και παράγει έναν ίσο αριθμό ή άθροισμα. Η πρόσθεση επίσης αποτελεί μοντέλο για σχετικές πράξεις όπως η ένωση δύο ομάδων από αντικείμενα σε μία ομάδα. Η επανάληψη της πρόσθεσης του αριθμού ένα είναι η πιο βασική μορφή απαρίθμησης. Η πρόσθεση είναι μία από τις τέσσερις βασικές πράξεις της αριθμητικής. Στους υπολογιστές η πρόσθεση αποτελεί την βασική πράξη, καθώς όλες οι άλλες προκύπτουν από αυτήν με κατάλληλες διαδικασίες.
Συμβολισμός και Ορολογία

Η πρόσθεση γράφεται χρησιμοποιώντας το σύμβολο συν "+" ανάμεσα στους όρους, δηλαδή σε ενθεματικό (infix) συμβολισμό. Το αποτέλεσμα εκφράζεται με το σύμβολο ισότητας "=". Για παράδειγμα

1 + 1 = 2 (προφορικά, "ένα συν ένα ισούται με δύο")
2 + 2 = 4
5 + 4 + 2 = 11 (βλ. "προσεταιριστική ιδιότητα" παρακάτω)
3 + 3 + 3 + 3 = 12 (βλ. "πολλαπλασιασμός" παρακάτω)

Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις όπου η πρόσθεση "εννοείται" ακόμα και αν δεν υπάρχει σύμβολο:

Μια στήλη αριθμών, με τον τελευταίο αριθμό στην στήλη να είναι υπογραμμισμένος, συνήθως εννοεί ότι οι αριθμοί στη στήλη προστίθενται, με το άθροισμα να αναγράφεται κάτω από τον υπογραμμισμένο αριθμό.
Ένας ακέραιος αριθμός που ακολουθείται αμέσως από ένα κλάσμα αναπαριστά το άθροισμα των δυο, και λέγεται μικτός αριθμός. Για παράδειγμα, 3½ = 3 + ½ = 3.5. Αυτός ο τρόπος γραφής μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, δεδομένου ότι συνήθως αυτή η παράθεση των δύο αριθμών υποδηλώνει πολλαπλασιασμό.

Οι αριθμοί ή τα αντικείμενα προς πρόσθεση λέγονται "προσθεταίοι" και "όροι" της πρόσθεσης. Αυτή η ορολογία επεκτείνεται και στην πρόσθεση πάνω από δύο αριθμών. Οι προσθεταίοι διαφέρουν από τους παράγοντες, που πολλαπλασιάζονται.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα addition της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Scientific Library