Έμετος ονομάζεται η απότομη αποβολή γαστρικού περιεχομένου από το στόμα. Προκαλείται από σύσπαση κοιλιακών αλλά και αναπνευστικών μυών, ιδιαίτερα του διαφράγματος [1]. Στις περισσότερες περιπτώσεις ναυτία μπορεί να προηγηθεί του εμέτου.

Φυσιολογία

Πρόκειται για αντανακλαστικό το οποίο περιλαμβάνει την ενεργοποίηση του κέντρου του εμετού στον προμήκη μυελό ή της λεγόμενης εκλυτικής ζώνης των χημειουποδοχέων στο έδαφος της 4ης κοιλίας του εγκεφάλου. Ερεθίσματα από το ανώτερο πεπτικό (συμπεριλαμβανομένου του στοματοφάρυγγα) αλλά και από ανώτερα κέντρα του φλοιού του εγκεφάλου μπορούν να ενεργοποιήσουν το κέντρο του εμετού. Από την άλλη χημικές ουσίες, όπως είναι διάφορα φάρμακα, μπορούν να ερεθίσουν την ζώνη των χημειουποδοχέων. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ενεργοποίηση κινητικών ινών προς τους κοιλιακούς και αναπνευστικούς μύες (φυγόκεντρος οδός του αντανακλαστικού).

Αίτια

Παραπομπές

1. ↑ Αραπάκης Γ.Ι. Κλινική Σημειολογία και Διαγνωστκή, Δ' έκδοση.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License