Ο βαλεντινίτης (αγγλ. valentinite) είναι ορυκτό οξείδιο του αντιμονίου. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Γερμανού αλχημιστή Basilius Valentinus (1394; - ;), ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τις ιδιότητες του αντιμονίου.[1]
Εμφάνιση, παραγενέσεις

Σχηματίζεται ως προϊόν εξαλλοίωσης στις ζώνες οξείδωσης υδροθερμικά σχηματισμένων αντιμονιούχων ορυκτών. Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο αντιμονίτης, το αυτοφυές αντιμόνιο, ο στιμπικονίτης, ο τετραεδρίτης, ο κερμεσίτης και ο αρσενολίτης.

Απαντάται σε αρκετά σημεία της Γης. Αξιοσημείωτες εμφανίσεις του είναι στη Γαλλία (περιοχή Ιζέρ), το Φράιμπεργκ της Σαξωνίας (Γερμανία). Μεγάλοι κρύσταλλοι στο Pribram της Τσεχίας. Επίσης στη Σλοβακία, τη Ρουμανία, την Τοσκάνη της Ιταλίας, την Κορνουάλλη στην Αγγλία, την Αλγερία, τη Ζιμπάμπουε, το Μεξικό, τη Βολιβία, το Κεμπέκ του Καναδά, την Κίνα, την Κιργιζία και σχεδόν όλες τις δυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Λαυρίου (ορυχείο Πλάκας Νο 80).

Πηγές

* Handbook of Mineralogy
* Mindat.org
* Webmineral.com

Δείτε επίσης

* Κατάλογος ορυκτών
* Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου

Βιβλιογραφία

* James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372

Σημειώσεις

1. ↑ Όνομα εγκεκριμένο από την ΙΜΑ

Ορυκτολογία, Mineralogy