Ο φαϋαλίτης (αγγλ. fayalite) είναι νησοπυριτικό ορυκτό της ομάδας του ολιβίνη, του οποίου αποτελεί το τελευταίο (ακραίο) συστατικό παράμιξης. Το όνομα του προέρχεται από τη νήσο Φαϋάλ (Fayal) των Αζορών, όπου πρωτοβρέθηκε. Το χρώμα του εξαρτάται από την περιεκτικότητα σε σίδηρο: Όσο περισσότερο περιέχει, τόσο πιο σκούρος γίνεται. Οι καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι είναι σπάνιοι, αλλά εμφανίζουν το φαινόμενο της διπλοθλαστικότητας.

Ανευρίσκεται σε βασικά και υπερβασικά εκρηξιγενή πετρώματα, τα οποία είναι πλούσια σε μαγνήσιο και σίδηρο (σιδηρομαγνησιούχα) και δεν περιέχουν διοξείδιο του πυριτίου (SiO₂). Συνδέεται με χρωμίτη, ορυκτά της ομάδας του σπινελίου, βασικά πλαγιόκλαστα, σερπεντίνη, διοψίδιο, κεροστίλβη και πυροξένους.

Η διάδοσή του είναι παγκόσμια, λόγω της σύνδεσής του με εκρηξιγενή υπερβασικά πετρώματα. Καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι ανευρίσκονται στο Οάχου της Χαβάης, στις νήσους Λίπαρι, στον Βεζούβιο και στην Σικελία της Ιταλίας. Επίσης στο Κολοράντο και την Αριζόνα των ΗΠΑ, στην Νορβηγία, την Γροιλανδία και στην περιοχή Red Rock Ridge της Ανταρκτικής.

Χρησιμοποιείται για την κατασκευή πυριμάχων υλικών και ως πρόσθετο σε υλικά λείανσης.

Ο φαϋαλίτης είναι, επίσης, συστατικό παράμιξης στην ομάδα του τεφροΐτη (Mn₂SiO₄).

Πηγές

* Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
* Mindat.org
* Galleries.com
* Handbook of Mineralogy

Βιβλιογραφία

* James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244

Ορυκτολογία, Mineralogy

Κατάλογος ορυκτών

Χημεία

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<-- Search -->