.
Νόμος της παγκόσμιας έλξης
Ο Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) διετύπωσε τον περίφημο Νόμο της παγκόσμιας έλξης (law of universal gravitation) όπου κατ΄ αυτόν:
Οι ελκτικές δυνάμεις μεταξύ δύο ουρανίων σωμάτων είναι ανάλογες του γινομένου των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογες του τετραγώνου της μεταξύ των κέντρων μάζας τους απόστασης.
Ο παραπάνω νόμος εκφράζεται με τη μαθηματική σχέση:
\( F = G \frac{m_1 m_2}{r^2} \)
όπου F είναι η ελκτική δύναμη σε Νιούτον, G η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, m1 και m2 οι μάζες αδράνειας των δύο σωμάτων σε χιλιόγραμμα, και r η μεταξύ τους απόσταση σε μέτρα.
Η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, G, έχει συνιστώμενη τιμή βάσει της επιστημονικής επιτροπής CODATA ίση με (σε μονάδες SI):[1]
\( G = 6.67428(67) \times 10^{-11} \ \mbox{N} \ \mbox{m}^2 \ \mbox{kg}^{-2} \, \)
με σχετικό σφάλμα 1 προς \( 10^4 \).
Σημειώσεις
Δια του παραπάνω νόμου δόθηκε η φυσική εξήγηση των προηγηθέντων νόμων του Κέπλερ, οι οποίοι με τη σειρά τους προέκυψαν από τις παρατηρήσεις του Τύχο Μπράχε. Όμως προς χάριν του νόμου αυτού ο Νεύτων θεωρήθηκε "πατέρας της ουράνιας μηχανικής".
Η δύναμη αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του σύμπαντος, καθώς αυτή είναι η αιτία που:
Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο
Υπάρχουν οι παλιρροϊκές δυνάμεις που προκαλούν και το φαινόμενο της παλίρροιας.
Οι γαλαξίες συγκρούονται μεταξύ τους στο σύμπαν.
Δείτε επίσης
Νόμοι Πλανητικού Συστήματος.
Βαρύτητα
Πηγές
↑ Mohr, Peter J.; Taylor, Barry N.; Newell, David B. (2008). (2008). "CODATA Recommended Values of the Fundamental Physical Constants: 2006". Rev. Mod. Phys. 80 (2): 633-730. doi:10.1103/RevModPhys.80.633.
Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License
