.
Αμπερόμετρο
Το αμπερόμετρο (Αγγλ. Ammeter) είναι ένα όργανο μέτρησης που χρησιμοποιείται για να μετρήσει τη ροή του ηλεκτρικού ρεύματος σε ένα κύκλωμα. Η λέξη «αμπερόμετρο» γράφεται λανθασμένα συνήθως ως «ampmeter» από μερικούς.
Τα κινούμενα αμπερόμετρα σιδήρου χρησιμοποιούν ένα κομμάτι ή τα κομμάτια του σιδήρου που κινούνται όταν ενεργείται επάνω από την ηλεκτρομαγνητική δύναμη μιας σταθερής σπείρας (συνήθως βαρύς μετρητής) του καλωδίου. Αυτός ο τύπος μετρητή αποκρίνεται και στα άμεσα ρεύματα και στα εναλλασσόμενα ρεύματα (σε αντιδιαστολή με το κινούμενο αμπερόμετρο σπειρών, το οποίο λειτουργεί στο άμεσο ρεύμα μόνο). Για να μετρήσει τα μεγαλύτερα ρεύματα, ένας αντιστάτης αποκαλούμενος «διακλάδωση» τοποθετείται παράλληλα με το μετρητή. Η περισσότερη από τις τρέχουσες ροές μέσω της διακλάδωσης, και μόνο ένα μικρό μέρος διατρέχουν του μετρητή. Αυτό επιτρέπει στο μετρητή να μετρήσει τα μεγάλα ρεύματα.
Παραδοσιακά, ο μετρητής που χρησιμοποιείται με μια διακλάδωση έχει μια πραγματικού μεγέθους εκτροπή (FSD) 50mV. Έτσι οι διακλαδώσεις σχεδιάζονται χαρακτηριστικά για να παραγάγουν μια πτώση τάσης 50mV κατά μεταφορά εκτιμημένου του σύνολο ρεύματός τους. Τα πιο σύγχρονα σχέδια αμπερόμετρων είναι non-mechanical, ή ψηφιακά, και χρησιμοποιούν ένα ανάλογο ψηφιακό μετατροπέα (ADC) για να μετρήσουν την τάση πέρα από τον αντιστάτη διακλαδώσεων. Η ADC διαβάζεται από έναν μικροϋπολογιστή που εκτελεί τους υπολογισμούς για να επιδείξει το ρεύμα μέσω του αντιστάτη. Ένα πρόβλημα με τη χρήση ενός αμπερόμετρου είναι η ανάγκη του μετρητή να παρεμβάλλεται στο κύκλωμα.
Αναλογικό αμπερόμετρο (*)
Στα κυκλώματα εναλλασσόμενου ρεύματος, ένας τρέχων μετασχηματιστής μετατρέπει το μαγνητικό πεδίο γύρω από έναν αγωγό σε ένα μικρό ρεύμα εναλλασσόμενου ρεύματος, χαρακτηριστικά είτε 1 είτε 5 Amps στο σύνολο, το οποίο μπορεί να διαβαστεί εύκολα από έναν μετρητή. Με παρόμοιο τρόπο, τα ακριβή αμπερόμετρα μη-επαφών εναλλασσόμενου ρεύματος/συνεχούς ρεύματος έχουν κατασκευαστεί χρησιμοποιώντας αισθητήρες μαγνητικών πεδίων.
Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License