.
Αλογόνα
Αλογόνα ονομάζονται τα χημικά στοιχεία φθόριο F, χλώριο Cl, βρώμιο Br, ιώδιο I και άστατο At, που είναι επαμφοτερίζον.
Τα αλογόνα είναι τα αμέταλλα της 17ης Ομάδας του Περιοδικού πίνακα και είναι όλα τους τοξικά. Η ονομασία, από το «άλας» και «γεννώ», υποδηλώνει ότι παράγουν («γεννούν») άλατα όταν αντιδρούν με μέταλλα.
Τα αλογόνα έχουν επτά ηλεκτρόνια στην εξωτερική τους στιβάδα και αυτό έχει ως συνέπεια να καθίστανται εξαιρετικά δραστικά. Σχηματίζουν ομοιοπολικές και ιονικές χημικές ενώσεις.
π.χ. Cl (K) 2 (L) 8 (M) 7
Οι φυσικές ιδιότητες των αλογόνων:
Φθόριο Κίτρινο Αέριο F2
Χλώριο Πρασινοκίτρινο Βαρύ Αέριο Cl2
Βρώμιο Κόκκινο Υγρό Br2
Ιώδιο Ιώδες μεταλλικό Στερεό I2
Οι χημικές ιδιότητες των αλογόνων:
Είναι αμέταλλα
Είναι τοξικά
Σχηματίζουν διατομικά μόρια
Σχηματίζουν άλατα με μέταλλα
Παράδειγμα : Al + 3/2Br2 → AlI3
* Κάθε χημική ένωση αλογόνου με άλλο στοιχείο ονομάζεται αλογονίδιο. Τέτοιο είναι, για παράδειγμα, το συνηθισμένο αλάτι ή χλωριούχο νάτριο (χλώριο, Τα αλογόνα είναι όλα συνδυάσιμα με Na.
Χλώριο
Όταν το χλώριο διαλύεται σε νερό τότε παράγεται το γνωστό χλωριούχο ύδωρ, ουσία η οποία απολυμαίνει λόγω της έκλυσης οξυγόνου και χρησιμοποιήται στις δεξαμενές πόσιμου νερόυ και στις πισίνες. Σύμφωνα με την αντίδραση:
2Cl2 + 2H2O → 4HCl + O2
Άλλο προϊόν του χλωρίου είναι η γνωστή μας χλωρίνη με την απολυμαντική και λευκαντική δράση και στην χημεία αποκαλείται υποχλωριώδες νάτριο (NaClO). Απαγορεύεται η παράλληλη χρήση χλωρίνης και κάποιου οξέος διότι εκλύεται αέριο χλώριο που είναι τοξικό. Σύμφωνα με την αντίδραση:
Cl2 + 2NaOH → NaClO + NaCl + H2O
Το χλώριο είναι διαβρωτικό και διασπάται εύκολα. Σταθερότερες ενώσεις του οι χλωραμίνες
Ιώδιο
Το ιώδιο διαλύεται σε νερό αλλά σε αιθυλική αλκοόλη (CH3CH2OH) ή σε βενζόλιο(C6H6).Το μείγμα υδατικού διαλύματος ιωδιούχου καλίου, ιωδίου και αιθυλικής αλκοόλης είναι το αντισυπτικό βάμμα του ιωδίου που εφαρμόζεται σε εξωτερικές πληγές.
KI(aq) + I + CH3CH2OH → βάμμα ιωδίου
Είναι πιθανόν να προκαλέσει αλλεργία.
Φθόριο
Το φθόριο διαλύεται σε νερό και απελευθερώνει όζον(O3), οξυγόνο (O2).
Βρώμιο
Οι ατμοί του προκαλούν στείρωση στους άντρες.
Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License