Κρυσταλλογραφία ονομάζεται γενικά η μελέτη του κρυσταλλικού πλέγματος, δηλαδή της γεωμετρικής δόμησης, εκείνης των κρυστάλλων.

Με τη βοήθεια της κρυσταλλογραφίας και των μεθόδων που ακολουθεί αυτή, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τη γεωμετρική διάταξη (κρυσταλλικό σύστημα) των σωματιδίων που συγκροτούν τους κρυστάλλους. Δέσμη ακτίνων Χ περνώντας μέσα από τα μικροσκοπικά σωματίδια του κρυστάλλου δημιουργούν ένα σχήμα από κηλίδες πάνω σε φιλμ που τελικά στη συνέχεια προσκρούουν. Από το σχήμα αυτό που αποτυπώνεται στο φιλμ οι ειδικοί μελετητές αναγνωρίζουν έτσι τη γεωμετρική δόμηση.

Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται επίσης και στη μελέτη κραμάτων και ορυκτών, ακόμη δε και στη διερεύνηση της δομής και αυτού του DNA με καθοριστικό μάλιστα ρόλο στη Γενετική.

* Η κρυσταλλογραφία που εφαρμόζεται με ακτίνες Χ καλείται κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ.

Ιστορικοί σταθμοί

Το 1915 ο Άγγλος φυσικός Γουίλιαμ Μπραγκ (1862-1942) με την βοήθεια του γιου του Λόρενς Μπραγκ ανακαλύπτει την κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ. Αργότερα η Αγγλίδα βιοχημικός Ντόροθι Χόντζκιν με τη βοήθεια της τεχνικής αυτής ανακαλύπτει τη δομή της πενικιλίνης και της βιταμίνης Β12.

Το 1953 η επίσης Αγγλίδα κρυσταλλογράφος Ρόζαλιντ Φράνκλιν (1920-1958) αξιοποιώντας τη τεχνική των ακτίνων Χ ανακαλύπτει τη δομή του DNA.

Χημεία

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License