Ο Φρανσουά - Μαρί Ραούλ (γαλλ.:Francois-Marie Raoult, ελλην.: Φραγκίσκος Μάριος Ραούλ) υπήρξε σπουδαίος Γάλλος χημικός. Γεννήθηκε στη Φουρν-αν-βεπ το 1830 και πέθανε στη Γκρενόμπλ το 1901 Ήταν καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ. Είναι αυτός που επινόησε και ανέπτυξε μεθόδους στη ζεσεοσκοπία και κρυοσκοπία καθώς και τεχνική προσδιορισμού της τάσης ατμών ειδικά στα διαλύματα. Το 1882 διατύπωσε τον φερώνυμο σχετικό νόμο ("Νόμος του Ραούλ") που αφορά κυρίως τα αραιά διαλύματα. Πέραν όμως αυτών ασχολήθηκε εκτενέστατα και με τις ηλεκτρογερτικές δυνάμεις των ηλεκτρικών στοιχείων (μπαταριών).

Ραούλ νόμος.

Έστω η περίπτωση που πάρουμε δυο αμοιβαία διαλυόμενα υγρά, που η πτητικότητα τους δεν επηρεάζεται από την παρουσία τους. Αν πάρουμε ίσες ποσότητες και από τα δύο, τότε το σημείο ζέσεως του μείγματος θα είναι ο μέσος όρος των σημείων ζέσεως των δύο ουσιών και αν προσπαθήσουμε να τα χωρίσουμε με απόσταξη, αυτό γίνεται από την πίεση των ατμών.

Ο νόμος του Ραούλ συνδέει δύο από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά των διαλυμάτων: τη συμπύκνωση της διαλυμένης ουσίας και την πίεση του κορεσμένου ατμού πάνω στο διάλυμα. Με τη διάλυση μιας ουσίας μειώνεται η πυκνότητα του διαλυτή, πράγμα που οδηγεί στη μείωση της πίεσης του ατμού του πάνω στο διάλυμα. Η μείωση αυτή είναι ανάλογη προς τη συμπύκνωση της διαλυμένης ουσίας. Ο νόμος του Ραούλ έχει την εξής μαθηματική έκφραση:

(Ρο - Ρ) / Ρo = n / (n + N)

όπου το Ρο είναι η πίεση του ατμού καθαρού διαλυτή, Ρ η πίεση του ατμού πάνω στο διάλυμα, n ο αριθμός των μολ του διαλυτή και Ν ο αριθμός των μολ της διαλυόμενης ουσίας. Ο νόμος αυτός ισχύει για τα ιδανικά διαλύματα. Στο νόμο του Ραούλ βασίζεται ο προσδιορισμός του μοριακού βάρους των ουσιών με τις μεθόδους της κρυοσκοπίας και της ζεσεοσκοπίας.

Στην πράξη ισχύει για ενώσεις συγγενείς μεταξύ τους όπως το βενζένιο και το τολουένιο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις τα διαλυόμενα σώματα δεν συμπεριφέρονται σύμφωνα με τον νόμο αυτό. Έτσι αν το ένα συστατικό δεν διαλύεται καλά στο άλλο, αυξάνει η πτητικότητά του πολύ. Αν στο παράδειγμα που αναφέραμε βάλουμε οινόπνευμα σε νερό σε αραιή διάλυση, η πτητικότητα του αλκοόλ είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που υπολογίζεται από το νόμο του Ραούλ. Σε πιο πυκνά διαλύματα οι αποκλίσεις του νόμου είναι ακόμη μεγαλύτερες.

Χημεία

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License