|
|
|
Διοξείδιο του άνθρακα |
|
| Άλλες ονομασίες: | ανθρακικός ανυδρίτης, ξηρός πάγος (ως στερεό) |
| Χημικός (μοριακός) τύπος: | CO2 |
| Μοριακή μάζα: | 44,0095(14) gr/mole |
| Μορφή σε κανονικές συνθήκες: | άχρωμο αέριο |
| Ιδιότητες | |
|---|---|
| Πυκνότητα: | 1,98 kg/m³ στους 25 °C |
| Διαλυτότητα στο νερό: | 1,45 kg/m³ |
| Λανθάνουσα θερμό- τητα εξατμίσεως: |
25.13 kJ/mol |
| Σημείο τήξεως: | −57 °C (216 K), υπό πίεση |
| Σημείο βρασμού: | −78 °C (195 K), εξαχνώνεται |
| Μοριακή Δομή | |
| Μοριακό σχήμα: | γραμμικό |
| Κρυσταλλική δομή: | όπως του χαλαζία |
| Διπολική ροπή: | μηδέν |
| Κίνδυνοι | ασφυξιογόνο, ελαφρώς ερεθιστικό |
| Συγγενικές ενώσεις | μονοξείδιο του άνθρακα υποξείδιο του άνθρακα |
| Εκτός και αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα είναι για συνθήκες θερμοκρασίας 25 °C και πιέσεως 100 kPa. |
|
Διοξείδιο του άνθρακα
Το διοξείδιο του άνθρακα (Carbon Dioxide) είναι ανόργανη χημική ένωση του στοιχείου άνθρακας. Το καθαρό διοξείδιο του άνθρακα είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο αέριο, βαρύτερο από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Το σημαντικότερο ίσως χαρακτηριστικό του είναι η χημική του αδράνεια και σταθερότητα ως ένωση, αντιδρά δηλαδή και διασπάται δύσκολα στα συστατικά του. Οι χρήσεις του από τον άνθρωπο είναι αρκετές και ποικίλες, το ίδιο και η παραγωγή του: Αποτελεί προϊόν όλων των καύσεων ορυκτών καυσίμων (κάρβουνου, πετρελαίου, βενζίνης, φυσικού αερίου), αλλά και του ξύλου, πλαστικών κ.ά. οργανικών ενώσεων, καθώς και της αναπνοής όλων των ζωντανών όντων. Αυτό, σε συνδυασμό με τη χημική του σταθερότητα, καθιστά το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα της Γης τον κυριότερο παράγοντα που προκαλεί το τεχνητό (ανθρωπογενές) φαινόμενο του θερμοκηπίου. Για το λόγο αυτό, το φαινόμενο του θερμοκηπίου με τη συνακόλουθη παγκόσμια θέρμανση είναι το δυσκολότερο να αντιμετωπισθεί παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα στις ημέρες μας.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License