Matthiola incana (Μαθιόλα η πολιά) ονομάζεται πολυετές φυτό με καταγωγή από τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες. Εξαιτίας των όμορφων λουλουδιών του απαντάται πολύ συχνά σε κήπους και ανθώνες. Η καλλωπιστική του αξία οφείλεται στην πλούσια ανθοφορία, την ποικιλοχρωμία και το άρωμα των ανθέων.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα

Καλλιεργείται ως ετήσιο φυτό (διετές). Έχει θαμνοειδή μορφή με βλαστούς όρθιους, διακλαδιζόμενους, ύψους 25-70 εκατοστών, ελαφρά ξυλοποιημένους στη βάση. Τα φύλλα του είναι επιμήκη, λογχοειδή, κατ' εναλλαγή, σταχτοπράσινα καλυμμένα με χνούδι, όπως και οι βλαστοί.

Τα άνθη είναι μονά ή διπλά, σε επάκριες ταξιανθίες - «στάχεις» και χρώματα απαλά (κόκκινο, ρόδινο, ιώδες, λευκό κ.ά.) μάλλον παρά λαμπερά, με έντονο άρωμα. Ανθίζει κατά τον Απρίλιο - Μάιο, ίσως και Ιούνιο. Τα διπλά άνθη, που έχουν και εμπορική αξία, οφείλονται στη μεταλλαγή εξαιτίας της οποίας τα αναπαραγωγικά όργανα έχουν μετατραπεί σε πέταλα και για το λόγο αυτό είναι άγονα.

Υπάρχουν ποικιλίες νάνες, ύψους 25 - 30 εκατοστών, μέτριες 30 - 50 εκατοστών και ψηλές 50 - 70 εκατοστών, διαφόρων χρωμάτων.
Πολλαπλασιασμός

Γίνεται με σπόρο που λαμβάνεται από φυτά με «μονά» άνθη και σπέρνεται τέλη Αυγούστου - αρχές Σεπτεμβρίου. Τα σπορόφυτα που πρόκειται να δώσουν «διπλά» άνθη ξεχωρίζουν είτε από το σπορείο, είτε κατά τη μεταφύτευση γιατί:

Μόλις φυτρώσουν έχουν κοτυληδόνες ανοικτού πράσινου χρωματισμού, ενώ εκείνα για μονά άνθη έχουν κοτυληδόνες σκουροπράσινες.
Τα νεαρά φυτά έχουν ανοιχτοπράσινο χρώμα και φύλλα επιμήκη, χνουδωτά, κυματοειδή στην κορυφή, ενώ εκείνα της καρδιάς είναι κατσαρά. Αντίθετα τα φυτά για «μονά» άνθη έχουν σκουροπράσινο χρώμα, πιο συμμαζεμένη ανάπτυξη και φύλλα κοντόχοντρα, στρογγυλεμένα και εκείνα της καρδιάς διατεταγμένα σε κύκλο.

Το φυτό αναπτύσσεται σε όλα σχεδόν τα εδάφη που έχουν καλή αποστράγγιση, προτιμά όμως τα λίγο βαριά και πλούσια. Ευδοκιμεί καλά και στα αργιλλοασβεστοειδή εδάφη και αντέχει στις παραθαλάσσιες περιοχές. Θέλει ηλιαζόμενες θέσεις, μπορεί να αναπτυχθεί όμως και στην ημισκιά. Ένα κρυολόγημα στα νεαρά φυτά προκαλεί τη δημιουργία περισσότερων στελεχών και ανθέων. Εάν τα φυτά κλαδευτούν μετά την άνθηση μπορούν να διατηρηθούν και για δεύτερο χρόνο.
Εχθροί και ασθένειες

Τα φυτά προσβάλλονται πολλές φορές στο σπορείο από σηψιρριζίες λόγω υπερβολικής υγρασίας. Άλλοι μύκητες που προσβάλλουν τα φυτά είναι η σκωρίαση, ο περονόσπορος και το ωίδιο. Από τα έντομα προβλήματα δημιουργούν οι κάμπιες (πιερίδα), που κατρώγουν τα φύλλα, οι αφίδες και οι θρίπες.
Χρήσεις

Οι νάνες και οι μέτριες ποικιλίες φυτεύονται ομαδικά σε χλοοτάπητες ή σε ανθώνες, αλλά και σε φυτοδοχεία. Γενικά είναι κατάλληλες και για άνθη που προορίζονται για ανθοδοχεία.
Πηγές

«8η Ανθοκομική Έκθεση Δήμου Αιγάλεω», Ενημερωτικό Φυλλάδιο (2010)

Φωτογραφίες Φυτών

Φυτά

Scientific Library