Στην Αστρονομία πάρελξη και ειδικότερα πάρελξη των σωμάτων του Ηλιακού μας συστήματος ονομάζεται η μεταβολή της θέσεως των ουρανίων σωμάτων που οφείλεται στις μεταξύ τους ελκτικές τους αλληλεπιδράσεις.

Οι παρέλξεις διακρίνονται σε αιώνιες και περιοδικές. Εξ αυτών οι μεν αιώνιες επενεργούν βραδύτατα που σχεδόν κρίνονται ανεπαίσθητες έως μη αντιληπτές για μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ οι περιοδικές, αντίθετα είναι πολύ αισθητές και επενεργούν συνήθως μεταξύ δύο οριακών τιμών και εντός ορισμένων χρονικών περιόδων, απ΄ όπου και η ονομασία τους.

Η μελέτη των παρέλξεων των ουρανίων σωμάτων αποτελεί ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος ζήτημα, ειδικά στην ουράνια μηχανική, και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστεί κανείς ότι χάρις αυτών των παρέλξεων καθίσταται πολλές φορές δυνατή η ανακάλυψη νέων σωμάτων, των οποίων την ύπαρξη μόνο αυτές μπορούν να επιμαρτυρούν. Χαρακτηριστική ήταν η ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνα από τον Λιβεριέ μετά από μελέτη της πάρελξης του πλανήτη Ουρανού, όπως επίσης και στη συνέχεια του νάνου πλανήτη Πλούτωνα από τον Π. Λόουελ που μελέτησε τη πάρελξη του Ποσειδώνα.

Πηγή

* Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.15ος, σ.532.

Αστρονομία

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License