Νόμος των εμβαδών


Ο Νόμος των εμβαδών ή Δεύτερος νόμος Κέπλερ είναι νόμος που περιλαμβάνεται στους νόμους του πλανητικού συστήματος και που διατύπωσε ο Γερμανός αστρονόμος Ι. Κέπλερ (1571-1630) σπουδάζοντας τις παρατηρήσεις της κίνησης των πλανητών, που προηγουμένως είχε εκτελέσει ο Δανός αστρονόμος Τύχο Μπράχε (1546-1601).

Ο νόμος αυτός είναι ο δεύτερος από τους τρεις που ανακάλυψε και διατύπωσε ο Κέπλερ και που διέπουν τη κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο. Σύμφωνα με τον νόμο αυτόν:

* Η επιβατική ακτίνα Ηλίου - Πλανήτη γράφει ίσα εμβαδά σε ίσους χρόνους ή εμβαδά ανάλογα των χρόνων.

Αυτό βέβαια συμβαίνει επειδή η επιβατική ακτίνα αφενός δεν έχει σταθερό μήκος, αλλά λαμβάνει την μικροτερη τιμή στο περιήλιο και την μεγίστη στο αφήλιο και αφετέρου στο ότι η ταχύτητα του πλανήτη είναι η μεγαλύτερη στο περιήλιο και η μικρότερη στο αφήλιο. Έτσι τα μεν γραφόμενα τόξα είναι άνισα μεταξύ τους αλλά τα εμβαδά τους είναι ίσα, ανάλογα των χρόνων που αυτά γράφονται.


Νόμοι Πλανητικού Συστήματος

Αστρονομία

Αλφαβητικός κατάλογος

<-- Search --> <-- Logo -->

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License