Η Σίβα (Siwa) είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,34. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Πόλα της Γιουγκοσλαβίας, και έλαβε το όνομα της σλαβικής θεάς της γονιμότητας Ζίβα ή Σίβα.

140 Σίβα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Johann Palisa
Ημερομηνία ανακάλυψης:	13 Οκτωβρίου 1874
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,216
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,733 AU (408,82 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,141 AU (320,36 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,324 AU (497,275 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1650,08 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	3,187 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	107,29 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	197,23 °
Μέση ανωμαλία (M):	156,17 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Σίβα είναι 109,8 km. Το σχήμα της είναι σχεδόν σφαιρικό, καθώς η καμπύλη φωτός της είναι επίπεδη. Η μάζα της εκτιμάται σε 1,4 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Σίβα εκτιμάται σε 3,07 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 319 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 58,0 m/sec (209 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Σίβα είναι P (συναντάται κυρίως στο εξωτερικό τμήμα της Κύριας Ζώνης). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Σίβα γύρω από τον εαυτό της.

Η διαστημική αποστολή Rosetta επρόκειτο κατά την αρχικά προγραμματισμένη πορεία της να επισκεφθεί τη Σίβα τον Ιούλιο του 2008, αλλά όταν ο κύριος στόχος της άλλαξε (τώρα είναι ο κομήτης 67P/Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο) η επίσκεψη στη Σίβα (ορθότερα: το κοντινό πέρασμα από αυτή) ματαιώθηκε.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα