Η Ηλέκτρα (Elektra) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,12. Ανακαλύφθηκε το 1873 από τον Κρίστιαν Πέτερς, που παρατηρούσε από τις ΗΠΑ, και έλαβε το όνομα της εκδικήτριας ηρωίδας της ελληνικής μυθολογίας.

Οι διαστάσεις της Ηλέκτρας εκτιμώνται σε 215 × 155 × 12 km. Η μάζα της υπολογίσθηκε με βάση την τροχιά του δορυφόρου της (βλ. παρακάτω) σε 12,8 τετράκις εκατομμύρια τόνους, πράγμα που αντιστοιχεί σε μεγάλη για αστεροειδή πυκνότητα: 3,8 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ηλέκτρας εκτιμάται σε 7 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 140 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 130 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Ηλέκτρας είναι G (ανθρακούχος με πυριτικά, όπως και o τύπος της Δήμητρας). Το άλβεδό της είναι 0,076 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 116 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, αλλά η μέγιστη μπορεί να ανέλθει στους 23° C υπό το μηδέν.

Η Ηλέκτρα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 31 λεπτά.

Δορυφόρος

Στις 15 Αυγούστου 2003 ένας μικρός φυσικός δορυφόρος της Ηλέκτρας με απόλυτο μέγεθος 14,5 ανακαλύφθηκε από τους W. J. Merline, P. M. Tamblyn, C. Dumas, L. M. Close, C. R. Chapman και F. Menard με το τηλεσκόπιο Keck II της Χαβάης. Φέρει το προσωρινό «όνομα» S/2003 (130) 1. Η διάμετρός του εκτιμάται σε 4 km και περιφέρεται περί την Ηλέκτρα σε μέση απόσταση 1.170 km περίπου από την επιφάνειά της με ταχύτητα ως προς αυτή 23 m/sec (83 χιλιόμετρα την ώρα), συμπληρώνει δηλαδή μία περιφορά γύρω της σε λίγο λιγότερο από 4 γήινες ημέρες. Θεωρώντας παρόμοια σύσταση με την Ηλέκτρα, η μάζα του δορυφόρου πρέπει να ανέρχεται σε 400 δισεκατομμύρια τόνους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα