Ο Γκάνυμεντ (Ganymed), που δεν πρέπει να συγχέεται με τον μεγάλο δορυφόρο του Δία, τον Γανυμήδη (τον μεγαλύτερο στο Ηλιακό Σύστημα), είναι ένας αστεροειδής Αμόρ της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,45. Ανακαλύφθηκε το 1924 από τον Γερμανό αστρονόμο Βάλτερ Μπάαντε, που παρατηρούσε από το Μπέργκεντορφ του Αμβούργου, και το όνομά του προέρχεται από το ομώνυμο μυθικό πρόσωπο, όπως και του δορυφόρου.

Εξαιτίας της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του ο Γκάνυμεντ περνά μέσα από την τροχιά του πλανήτη `Αρη, αλλά δεν πλησιάζει ποτέ τη Γη περισσότερο από 32 εκατομμύρια χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να μη γίνεται ποτέ ορατός με γυμνό μάτι στους γήινους ουρανούς (φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος 8,1 , ορατό με κιάλια).

Μία επιπρόσθηση ενός αστέρα από τον Γκάνυμεντ έγινε ορατή από την Καλιφόρνια στις 22 Αυγούστου 1985.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Καθώς είναι ένας από τους πρώτους γεωπλήσιους αστεροειδείς που ανακαλύφθηκαν, ο Γκάνυμεντ έχει παρατηρηθεί πολύ και συστηματικά. Η μέση διάμετρος του Γκάνυμεντ εκτιμάται σε 31,7 ως 38,5 χιλιόμετρα. O φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης), δηλαδή αποτελείται κυρίως από πυριτικά πετρώματα του σιδήρου και του μαγνησίου. Πιο συγκεκριμένα, μετρήσεις του φάσματός του τον ταξινομούν στον υπότυπο S (VI), πράγμα που υποδηλώνει ότι η επιφάνειά του είναι πλούσια σε ορθοπυροξένους, ενώ το υπέδαφος περιέχει πιθανώς και μέταλλα. Το άλβεδό του είναι 0,17.
1036 Γκάνυμεντ Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): W. Baade
Ημερομηνία ανακάλυψης: 23 Οκτωβρίου 1924
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1924 TD, 1952 BF, 1954 HH
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 23 Ιουλίου 2010 (Ι.Η. (JD) 2455400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,5341
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,6643 AU (398,58 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,2413 AU (185,70 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 4,087 AU (611,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1588,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 26,6922 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
215,555 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 132,555 °
Μέση ανωμαλία (M): 268,0254 °

Το 1998 παρατηρήσεις ραντάρ (με ανάκλαση ραδιοκυμάτων που εκπέμπονταν από τη Γη) από το Ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεθίμπο παρήγαγαν μία εικόνα του Γκάνυμεντ που υποδεικνύει ότι το σώμα αυτό είναι σχεδόν σφαιρικό[1]. Περίπου την ίδια εποχή μία μελέτη κατέδειξε ότι υπάρχει ασθενής συσχέτιση ανάμεσα στην καμπύλη φωτός και την πολωσιμετρική καμπύλη ως συνάρτηση της γωνίας περιστροφής.[2]. Επειδή η πόλωση του φωτός εξαρτάται από την υφή και τη σύσταση του εδάφους περισσότερο και όχι από το σχήμα του σώματος, αυτό σημαίνει ότι τα επιφανειακά χαρακτηριστικά του αστεροειδούς είναι περίπου ομοιόμορφα σε όλη την παρατηρηθείσα επιφάνειά του.

Η μάζα του Γκάνυμεντ εκτιμάται σε 33 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 1,93 gr/cm³. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά του εκτιμάται σε 113 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, αλλά κατά το περιήλιο ανεβαίνει και πάνω από το 0.

Ο Γκάνυμεντ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 10 ώρες και 19 λεπτά (10,314 ± 0,004 ώρες) με πλάτος καμπύλης φωτός 0,12 του μεγέθους[3].

Παραπέρα διάβασμα

Fevig, Ronald A. & Fink, Uwe: "Spectral observations of 19 weathered and 23 fresh NEAs and their correlations with orbital parameters", 2007, Icarus 188, 175 . doi = 10.1016/j.icarus.2006.11.023
Hahn, G.: "Physical studies of Apollo-Amor asteroids: UBVRI photometry of 1036 Ganymed and 1627 Ivar", 1989, Icarus 78, 363 . doi = 10.1016/0019-1035(89)90184-X

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Παραπομπές

↑ 1036 Ganymed Radar Images
↑ Nakayama, Hiroyuki (July 2000). "Observations of Polarization and Brightness Variations with the Rotation for Asteroids 9 Metis, 52 Europa, and 1036 Ganymed". Icarus 146 (1): 220–231. doi:10.1006/icar.2000.6396.

Αστεροειδείς
1035 Αμάτα 1036 Γκάνυμεντ 1037 Νταβιντβέιλα

Κατάλογος αστεροειδών

Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας