.

Το χημικό στοιχείο Τιτάνιο (Titanium, Ti) είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 22 και ατομικό βάρος 47,90 . Έχει θερμοκρασία τήξης 1660 C° και θερμοκρασία βρασμού 3287 C°. Το σύμβολό του είναι Ti και ανακαλύφτηκε το 1791.

Τιτάνιο, (iodide process)

Το τιτάνιο ανακαλύφτηκε το 1791 (William Gregor ), και ονομάσθηκε Τιτάνιο (Τιτάνες, Ελληνική μυθολογία) από τον Martin Heinrich Klaproth

Το τιτάνιο βρίσκεται σε μορφή διάφορων ορυκτών στη φύση. Τα κυριότερα ορυκτά του τιτάνιου είναι το ρουτίλιο (ΤiO2), ο ιλμενίτης (Fe Ti O₃), ο βρουτήτης, ο περοβοκίτης, ο τιτανίτης κ.ά. Το χρώμα του είναι αργυρό και όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα, καλύπτεται από στρώμα οξειδίου. Έχει χαρακτηριστική αντοχή στη διάβρωση και στα διάφορα χημικά αντιδραστήρια. Προσβάλλεται από το φθόριο και το υδροχλωρικό οξύ, από το θερμό θειώδες και νιτρικό οξύ και το βασιλικό ύδωρ. Το τιτάνιο το παίρνουμε από τα ορυκτά του ύστερα από ειδική κατεργασία.

Από τις ενώσεις του τιτάνιου με αλογόνα αναφέρουμε το τετραφθοριούχο τιτάνιο (TiF₄), το διχλωριούχο τιτάνιο (TiCl₂), το τριχλωριούχο τιτάνιο (TiCl3) και το τετραχλωριούχο τιτάνιο (TiCl), που χρησιμοποιείται στην υαλουργία και στην κεραμευτική. Από τις οξυγονούχες ενώσεις του τιτανίου αναφέρουμε το διοξείδιο του τιτανίου (ΤiO₂), που χρησιμοποιείται στην παρασκευή καλλυντικών, στη χαρτοποιία, στη σαπωνοποιία κ.ά. και το τριοξείδιο του τιτανίου (TiO₃) που χρησιμοποιείται στην παρασκευή πορσελάνης και τσιμέντου, υλικών που χρησιμοποιεί η οδοντοτεχνική.

Χρήσεις

Το τιτάνιο άρχισε να αποκτά μεγάλη τεχνική σημασία μετά το 1945. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή διάφορων ελαφρών κραμάτων και ανοξείδωτων χαλύβων. Η αντοχή του στη διάβρωση από το θαλάσσιο νερό και τα χημικά αντιδραστήρια επιτρέπει τη χρησιμοποίησή του στη ναυπηγική και στην κατασκευή μηχανημάτων της χημικής βιομηχανίας.

Φυσική

Χημεία

Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License

Επιστήμη

Αλφαβητικός κατάλογος

Home